تلاقی شگفت‌انگیز کویر و دریا در سواحل‌مکران

آشنایی با دیدنی‌های یکی از بکرترین و بی‌نظیرترین مناظر طبیعی ایران که معجون زیبایی از سواحل صخره ای، مرجانی و ماسه ای است به همراه عکس‌های اختصاصی از آن‌جا

نویسنده : مریم‌ شیعه‌زاده | روزنامه‌نگار

صبح مشهد– سواحل مکران مجموعه‌ای از زیبایی‌هاست. جایی که شگفتی‌هایش در هیچ کجای ایران عزیز تکرار نشده است. برای منی که سفر بخش مهمی از زندگی‌ام را تشکیل می‌دهد، جنس سفر به این منطقه با آن چه تا به حال دیده بودم، تفاوت داشت. تجربه سفر به سیستان‌وبلوچستان، تلفیقی از اشک و لبخند بود و باید بگویم این استان بیش از هر چیز شبیه کتاب خواندنی و زیبایی بود که سال‌ها گوشه کتابخانه خاک خورده است اما بگذارید قبل از رفتن به یکی از شگفت‌انگیزترین سواحل ایران و جهان، چند نکته درباره این استان را برای‌تان بگویم. بنزین زدن در این استان بدون کارت سوخت ممکن نیست و کارت سوخت استان های دیگر در سیستان و بلوچستان غیر فعال است . از طرفی جایگاه‌ها از یکدیگر فاصله تقریبا زیادی دارند. اگرچه هوای این نقطه از کشور، متعادل‌تر از دیگر نقاط جنوبی است اما بهتر است در فصلی به جز تابستان، مهمان مردم خونگرم این منطقه شوید.

جاده‌های فرعی اغلب بدون تابلوی راهنماست و در گوشه‌وکنار این جاده‌ها، ممکن است شترها تردد داشته باشند. غذاهای محلی و ادویه‌های سیستان‌وبلوچستان، تند، هیجان‌انگیز و خوشمزه‌اند و سوزن‌دوزی‌های اصیل را همه جا می‌توان دید. مکان‌های گردشگری فاقد تابلوی راهنما هستند. در این استان خانه‌های بومگردی زیادی فعال نیست و همین مسئله، کار را برای ماجراجویی بیشتر سخت می‌کند.

حالا با این مقدمه، می‌توانیم به سراغ مجموعه سواحل مکران برویم. ساحل مکران به خط ساحلی ایران در محدوده دریای عمان اطلاق می‌شود. بیشتر خط ساحلی مکران در استان سیستان‌‌و‌بلوچستان قرار دارد. از اهمیت ساحل مکران همین بس که تنها بندر اقیانوسی ایران یعنی چابهار در آن قرار گرفته است. نام این خط ساحلی در کتاب‌های تاریخی بسیار قدیمی هم آمده و نام آن با تجارت و دریانوردی ایران گره خورده است. جدا از اهمیت استراتژیک این منطقه در ایران، طبیعت شگفت‌انگیز سواحل مکران چشم‌ها را خیره می‌کند. خط ساحلی مکران با صخره‌های بلند مرتبه‌اش شناخته می‌شود. ساحل بکر و دست‌نخورده، یکی دیگر از ویژگی‌های مهم سواحل مکران است و البته این‌که نقطه تلاقی کویر با دریاست هم آن را خاص‌تر کرده است.

برای تماشای سه منطقه دیدنی رمین، بریس و گواتر باید از چابهار به سمت شرق حرکت کنید. در این مسیر ابتدا به رمین می‌رسید. در اسکله رمین هم درست مثل اسکله بریس شاهد کشتی‌ها و قایق‌های رنگارنگ هستید با این تفاوت که زاویه نگاه شما، نه به صورت عمود؛ که در جهت افق است. جذابیت رمین این جاست که می‌توانید مشغول گپ‌وگفت با ماهیگیرانی شوید که تازه از دریا برگشته‌اند و بچه‌هایی را تماشا کنید که لابه‌لای قایق‌ها، آب بازی می‌کنند.

سواحل مکران، از جنوب شرق ایران آغاز می‌شود و تا جنوب غرب پاکستان ادامه دارد. جایی در مجاورت دریای عمان که انواع سواحل صخره‌ای، ماسه‌ای و مرجانی را در دل خود جای داده است. اول از همه به سراغ ساحل صخره‌ای چابهار می‌رویم. جایی که می‌توانید موج‌فشان‌های منطقه را ببینید. در این نقطه از مکران بادهای موسمی شبه قاره هند می‌وزند و موج‌ها با صخره‌های غول‌پیکر برخورد می‌کنند و گاهی آب تا ارتفاع ۲۰ متر به هوا پرتاب می‌شود. تماشای موج‌فشان‌ها در تاریکی شب جذابیت بیشتری دارد.

غواصی در سواحل مکران قطعا یک جان به جان‌هایتان اضافه می‌کند! کلبه غواصی چابهار، یکی از مراکز غواصی حرفه‌ای با استانداردهای بالاست و امنیت شما را تا حد قابل‌قبولی تامین می‌کند. بنابراین اگر هنوز دنیای زیر آب را از نزدیک لمس نکرده‌اید، بهتر است در آینده که مشکل کرونا فروکش کرد، حتما زمانی را برای تجربه‌ این اتفاق به خصوص در سواحل این منطقه در برنامه‌تان قرار دهید.

این جا اسکله بریس است، منطقه ای که از بالایش ده ها یا صد ها قایق و کشتی را می بینیم. بریس، متفاوت‌ترین چیزی است که در سفر به سواحل مکران می‌بینید. تجربه‌ای که هیچ‌کجای خطه جنوب نمی‌توانید مشابه آن را داشته باشید. هنگام تماشای بریس، مراقب باشید که به پایین صخره سقوط نکنید و ترجیحا آن‌طرف شکاف‌های ایجاد شده روی صخره‌ها، نه تنها در بریس که در همه‌ سواحل صخره‌ای؛ راه نروید. بریس از جمله مکان‌های پر گردشگر منطقه است و بدنیست برای تماشای آن، صبح زود راهی شوید.

از شرق چابهار خداحافظی می‌کنیم و به سمت غرب می‌رویم. در ابتدای مسیر به بندر تنگ می‌رسیم. این بندر کلکسیونی دست نخورده از صدف‌ها، مرجان‌ها، خرچنگ‌ها، حلزون‌های دریایی و … است که بهتر است اجازه دهید سرجایش باقی بماند . درا ین بندر هم شاهد تلاقی کویر و دریا هستیم که بر زیبایی هایش افزوده است.

این جا شرقی‌ترین نقطه از سواحل مکران در کشورمان است. خلیجی که فاصله آن تا مرز پاکستان چیزی کمتر از ۱۵ دقیقه است. گواتر همان‌جایی است که باید قایق کرایه کنید و گشت‌وگذاری نسبتا طولانی در دل جنگل‌های دست‌نخورده حرا داشته باشید. کودکان و نوجوانان گواتر اغلب برای فروش صنایع‌دستی اهالی روستا آن‌جا هستند و به محض ورود، به سراغ‌تان می‌آیند. بچه‌هایی که بعضی‌هایشان به سختی فارسی صحبت و همه تلاش‌شان را می‌کنند تا اطراف را به شما نشان‌ دهند. در این منطقه گردشگری، رستوران، کافه‌، خانه بومگردی و هیچ امکان رفاهی دیگری وجود ندارد و بهتر است تمام وسایل مورد نیاز همراه‌تان باشد. در ورودی آن هم ایستگاهی انتظامی وجود دارد که از شما مدارک شناسایی می‌خواهد.

به آخرین ساحل از مجموعه سواحل مکران رسیدیم. برای چند لحظه چشم‌هایتان را ببندید و آن چه را برایتان روایت می‌کنم، تصور کنید. روی موج‌ موج ماسه و در دل کویر نشسته‌اید. دستتان را در ماسه‌ها فرو می کنید و از گرمای مطبوع آن لذت می‌برید. روبه‌رویتان درخت نخلی را می‌بینید که باد لابه‌لای برگ‌های کشیده آن می‌پیچد و خوشه‌های خرما از همان‌جایی که نشسته‌اید، دیده می‌شوند. نقطه اوج داستان اما پس زمینه‌ همه چیزهایی است که می‌بینید و می‌شنوید. آبی دریا و صدای امواجی که به کویر می‌رسند. این جا ساحل درک است، از توابع روستای زرآباد. جایی که همچون بندر تنگ، کویر و دریا به یکدیگر می‌رسند. بی‌نهایت آرام و بی‌نهایت رویایی. روزی که به درک رسیدیم، ساحل پر از لاکپشت‌های بزرگ‌ بود اما قسمت ناراحت‌کننده ماجرا این جا بود که همه‌ آن‌ها بی‌جان بودند. درک به‌رغم بکر بودن، پر از زباله‌های انسانی است و اگر به این نقطه رویایی سفر کردید، حتما دستکش و کیسه زباله همراه داشته باشید تا کمی رنج درک را التیام ببخشید.

عکس ها از محمد حسین وکیلی و مریم شیعه زاده

منبع: خراسان