باورهای اشتباه در مورد بی‌اختیاری ادرار در خانم‌ها

در مورد بی‌اختیاری ادرار در خانم‌ها باورهای اشتباهی وجود دارد، از جمله اینکه این عارضه هیچ درمان مؤثری ندارد؛ اما دانستن واقعیت کمک زیادی به شما می‌کند و ما به شما هر آنچه را باید بدانید می‌گوییم.

نویسنده : مریم مرادیان نیری

صبح مشهد– شاید این باورهای اشتباه در مورد بی‌اختیاری ادرار را شنیده باشید: به اندازه مثانه‌تان بستگی دارد، بی‌اختیاری ادرار بخش از پروسه افزایش سن است و …؛ اما دانستن واقعیت‌ها درباره این عارضه به پیدا کردن راه‌حل کمک کرده و بیماران را به درمان امیدوار می‌نماید. اگر شما هم دچار مشکل نشت ادرار هستید، پس باید باورهای اشتباه را از واقعیت جدا کنید. راه‌های درمانی برای بی‌اختیاری ادرار می‌توانند کیفیت زندگی‌تان را بهتر کنند.

باور اشتباه: بی‌اختیاری ادرار بخشی اجتناب‌ناپذیر از فرایند سالخوردگی است
هر چند سن می‌تواند در ابتلا به بی‌اختیاری ادرار نقش داشته باشد، اما افزایش سن به این معنی نیست که این عارضه اجتناب‌ناپذیر بوده و شما محکومید که رنج بکشید، بلکه باید به دنبال درمانش بروید. با بالا رفتن سن، بدن ما و بافت‌های آن ضعیف می‌شوند اما بی‌اختیاری ادرار هرگز نباید نرمال و طبیعی تلقی شود.

باور اشتباه: بی‌اختیاری ادرار درمان ندارد یا درمانش بسیار محدود است
با وجود اینکه بی‌اختیاری ادرار در میان خانم‌ها بسیار شایع است و نیمی از خانم‌ها این مشکل را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند اما به این معنی نیست که قابل درمان نیست. خانم‌ها اغلب عادت کرده‌اند آن‌قدر مراقب اطرافیان خود باشند که نیاز به درمان مشکل خود را در اولویت نمی‌گذارند. بی‌اختیاری ادرار نه تنها یک دردسر آزاردهنده است بلکه بر کیفیت زندگی یک زن واقعاً تأثیر می‌گذارد و خیلی مهم است که این مسئله بررسی شود.
در واقع، گزینه‌های درمانی زیادی برای بی‌اختیاری ادرار وجود دارد اما برنامه درمانی که مناسب شما باشد، بستگی به نوع بی‌اختیاری ادراری دارد که شما به آن دچارید. ممکن است یک بیمار بگوید مثانه‌ام زیادی فعال است و ادرارم نشت می‌کند. اما یک پزشک باید به دقت بررسی کند که مشکل این مثانه چیست. انواع بی‌اختیاری ادرار شامل موارد زیر می‌شود:
افرادی که بی‌اختیاری ادرار دارند باید در طول روز میزان یکنواختی آب بنوشند تا بدن و مثانه‌شان خوب هیدراته باشد اما نه آن‌قدر زیاد که مثانه‌شان قادر به تحمل نباشد

بی‌اختیاری ادراری استرسی یا فشاری: در این حالت، نشت ادرار طی فعالیت‌هایی مانند سرفه کردن یا خندیدن روی می‌دهد و بارزترین مشخصه این عارضه همین است. این نوع بی‌اختیاری ادرار در اثر ضعیف شدن عضلات کف لگن ایجاد شده و در زنان شایع‌تر است.

 بی‌اختیاری ادراری اضطراری: نشت ادرار به این علت روی می‌دهد که نیاز به دفع ادرار بسیار ناگهانی ایجاد می‌شود و علامت هشدار بسیار ضعیف بوده یا زمانی که برای رسیدن به سرویس بهداشتی باقی می‌ماند خیلی کم است و فرد نمی‌تواند خود را نگه دارد. این نوع بی‌اختیاری ادراری می‌تواند ناشی از بیش فعالی مثانه یا عفونت ادراری باشد و در افراد سالمند شایع‌تر است.

بی‌اختیاری ادراری سرریزی: نشت غیرقابل کنترل ادرار به دلیل سرریز شدن مثانه روی می‌دهد. این نوع بی‌اختیاری ادراری می‌تواند ناشی از یک عارضه نورولوژیکی، دیابت و برخی از داروها باشد.

بی‌اختیاری ادراری عملکردی: نشت ادرار به دلیل مشکلات حرکتی رخ می‌دهد نه به دلیل مشکلی در کنترل ادرار. یک اختلال حرکتی مانند آرتروز که سریع حرکت کردن را با مشکل روبرو می‌کند باعث می‌شود فرد نتواند به موقع خود را به سرویس بهداشتی برساند.

بی‌اختیاری ادراری ترکیبی: نشت ادرار به دلیل ترکیبی از بی‌اختیاری ادراری استرسی و بیش فعالی مثانه روی می‌دهد.

بی‌اختیاری ادراری شما از هر نوعی که باشد، پزشک احتمالاً با رویکردهای ملایم‌تری که شامل تغییر یک سری از رفتارها و عادت‌ها می‌شود درمان را شروع می‌کند، مثلاً اصلاح عادت‌های دستشویی رفتن و یا مثلا بر اساس تشخیصی که داده می‌شود، ممکن است شما کاندید مناسبی برای فیزیوتراپی باشید که کمک می‌کند عضلات کف لگن خود را سفت یا آزاد کنید. داروهایی که برای درمان این عارضه در دسترس‌اند ممکن است برای هر کسی جواب ندهند. برخی از انواع بی‌اختیاری ادرار در واقع با دارو درمان نمی‌شوند، بنابراین تشخیص درست مشکل، خیلی اهمیت دارد.

باور اشتباه: عمل جراحی، تنها درمان واقعی برای بی‌اختیاری ادرار است
وقتی پزشک تشخیص داد چه نوع بی‌اختیاری ادراری دارید، می‌تواند تصمیم بگیرد آیا عمل جراحی برای شما مناسب است و چه زمانی این کار را انجام دهید.
خیلی از افراد تردید دارند بابت بی‌اختیاری ادرار خود به پزشک مراجعه کنند زیرا نگران این هستند که مجبور خواهند بود تن به عمل جراحی بدهند. اما گزینه‌های درمانی زیادی وجود دارد که پیش از عمل جراحی، می‌توان آن‌ها را به بیماران ارائه داد.

ابتدا پزشک، نیازهای بیمار را دقیقاً مشخص می‌کند. اگر چند روش غیرجراحی، وضعیت بیمار را بهتر نکرد و پزشک عقیده داشت عمل جراحی، درمان مناسب‌تری برای این بیمار است، سپس جراحی را به عنوان قدم بعدی درمانی به بیمار پیشنهاد می‌دهد. خیلی از این عمل‌های جراحی نیازی به بستری شدن در بیمارستان نداشته و نتایج خوبی دارند.

باور اشتباه: اگر بی‌اختیاری ادرار دارید، استفاده از محصولات بهداشتی جذب ادرار نشت شده برای شما یک ضرورت است
در مورد خیلی از خانم‌ها، وقتی بی‌اختیاری ادرار درمان می‌شود، استفاده از محصولات بهداشتی جذب ادرار ضرورتی ندارد. هر چند برخی از افراد با استفاده از این محصولات حین یک سری از فعالیت‌ها بیشتر احساس راحتی می‌کنند، اما این محصولات می‌توانند گران‌قیمت باشند و همیشه هم خوب عمل نمی‌کنند. ضمناً برخی از این محصولات در برخی از افراد ممکن است حساسیت‌های پوستی و قرمزی ایجاد کنند.

باور اشتباه: محدود کردن آب و مایعاتی که می‌نوشید، بی‌اختیاری ادرارتان را بهتر می‌کند
هر چند ممکن است به نظر برسد کمتر کردن مصرف مایعات، نیاز به ادرار کردن را کمتر می‌کند، اما محدود کردن نوشیدن آب در واقع می‌تواند مشکلات مثانه‌تان را بدتر کند.
بی‌اختیاری ادرار می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد چنان اثر منفی بگذارد که برخی افراد سعی می‌کنند مایعات مصرف نکنند تا برای به دستشویی رفتن به دردسر نیفتند؛ اما این روش در واقع اثر بدتری می‌گذارد، زیرا این افراد زمانی که آب بنوشند، مثانه‌شان قادر به نگه داشتن مایعات نخواهد بود. بنابراین پزشکان توصیه می‌کنند بیماران مصرف مایعات خود را محدود نکنند.

افرادی که بی‌اختیاری ادرار دارند باید در طول روز میزان یکنواختی آب بنوشند تا بدن و مثانه‌شان خوب هیدراته باشد اما نه آن‌قدر زیاد که مثانه‌شان قادر به تحمل نباشد. البته چیزی که می‌نوشید هم مهم است. به طور کلی، کافئین (و الکل) مناسب کسانی که بی‌اختیاری ادرار دارند نیست، زیرا این مواد می‌توانند مثانه را تحریک کرده و علائم را بدتر کنند.

باور اشتباه: بی‌اختیاری ادرار به دلیل کوچک بودن مثانه است
بی‌اختیاری ادرار ناشی از کوچک بودن اندازه مثانه نیست، هر چند این باور ممکن است درست به نظر برسد اما در واقع این طور نیست. بیماران در مراجعه به پزشک اینطور عنوان می‌کنند که مثانه‌ام کوچک است اما چیزی که آن‌ها شرح می‌دهند در واقع یک مثانه بیش فعال است. مشکلی که شما تجربه می‌کنید ممکن است احساس نیاز ناگهانی برای دستشویی رفتن باشد و وقتی هم دستشویی می‌روید، خیلی کم ادرار کنید، اما اندازه مثانه شما، علت علائمتان نیست.

اندازه مثانه، عامل ابتلا به بی‌اختیاری ادرار نیست بلکه نحوه‌ی عملکرد عضلات و عصب‌های مثانه در کنترل و رها کردن ادرار، در این عارضه تعیین کننده است. متخصص اورولوژی که برای درمان اختلالات کف لگن و سلامت زنان تعلیم دیده است می‌تواند به شما کمک کند دلیل بی‌اختیاری ادرارتان را مشخص کرده و درمان مناسب را در پیش بگیرید تا کیفیت زندگی‌تان بهتر شود.

منبع: تبیان