زندگی

دختری ۱۸ ساله و مجردم/ می‌ترسم پیشنهاد شغلی‌ام را به والدینم بگویم!

کد خبر : 33940

چند وقت است که شغلی به من پیشنهاد شده و به آن علاقه دارم. دوست دارم در آن حوزه هم کسب تجربه کنم اما شرایط خانواده‌مان طوری است که می‌ترسم این موضوع را با پدر و مادرم در میان بگذارم و عصبانی شوند. نزدیک ۴۰ یا ۵۰ روز است که دنبال موقعیتی مناسب برای بیان این موضوع هستم اما شرایط مهیا نمی‌شود و نمی‌دانم به کدام شان بگویم. اگر ممکن است راهنمایی‌ام کنید. در ضمن، دختری ۱۸ ساله هستم و مجرد.

صبح مشهد– نویسنده: احترام اسماعیل‌زاده | روان‌شناس عمومی/  مخاطب گرامی، کاش زودتر به این جمع‌بندی می‌رسیدید که در این زمینه از یک مشاور کمک بگیرید. ظاهرا به شدت تمایل دارید کار کنید و از طرفی نگران هستید که این موضوع را چگونه و با کدام یک از والدین‌تان مطرح کنید که آن‌ها ناراحت یا عصبانی نشوند و برخورد شدیدی نداشته باشند، بیایید این موضوع را با هم بررسی کنیم.

اول با مادرتان صحبت کنید

تجربیات خود را در زمینه حل مسئله مرور کنید و ببینید تاکنون چطور مسائل خود را با خانواده مطرح و حل می‌کردید و سبک حل مسئله شما چقدر کمک کننده بوده است. پیشنهاد در این زمینه این است که ابتدا با والدی که راحت‌تر هستید، برای مثال مادرتان صحبت کنید. زمانی را برای صحبت انتخاب کنید که مادر شما هم آمادگی صحبت و شنیدن حرف‌هایتان را داشته باشد.

توقع نداشته باشید که زود به نتیجه برسید

سپس موضوعی را که ذهن شما را درگیر کرده است بیان کنید و اگر کار کردن هدف شماست، دلایل آن را مطرح کنید و بعد نظر مادر خود را جویا شوید. اگر موافق بود که هیچ ولی اگر مخالف بود دلایل او را بشنوید و درباره آن تامل کنید و بعد از چند روز فکر کردن می‌توانید دوباره صحبت کنید تا این گفت‌و‌گو به نتیجه برسد. بنابراین توقع نداشته باشید که زود به نتیجه برسید.

پیش خوانی ذهنی نکنید

نوشته اید از عصبانی شدن پدر و مادرتان بعد از مطرح کردن این موضوع می‌ترسید. اگر شما این موضوع را مطرح نکنید ذهن شما همچنان درگیر این موضوع می ماند. شما یا باید این موضوع را فراموش کنید یا با پدر خود درمیان بگذارید و هر کدام از این راهکارها هم پیامد خود را دارد ولی باید بدانید مطرح کردن این موضوع به این معنی نیست که آن‌ها الزاماً موافق باشند ولی تا شما مطرح نکنید نمی‌دانید که نظر آن‌ها درباره کار کردن شما در این سن چیست؛ بنابراین بدون پیش خوانی ذهنی با آن‌ها گفت‌و‌گو کنید.

چرا به فکر کار کردن افتادید؟

شما درباره شرایط خود چیزی ننوشته‌اید که هم اکنون مشغول به تحصیل یا فعالیتی هستید یا نه. با توجه به سن‌تان چه شده است که به کار کردن فکر می کنید؟ به جز کار کردن هدف گذاری دیگری هم دارید یا نه؟ اگر والدین‌تان به هر دلیل با کار کردن شما مخالفت کنند، می‌خواهید چه کاری انجام ‌دهید؟ درباره توانمندی‌ها و علایق خود فکر کنید و آن‌ها را بنویسید، این نکته مهم است که بدانید شما چه کارهای دیگری می‌توانید انجام دهید، وقتی شما انتخاب‌های بیشتری داشته باشید بهتر می‌توانید تصمیم‌گیری کنید و از راهنمایی‌های والدین‌تان هم بهره بیشتری ببرید. امیدوارم که با توجه به نکات گفته شده بهترین تصمیم را در این زمینه بگیرید.

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

یک × سه =

دکمه بازگشت به بالا
بستن