محمد حسین روشنکف رییس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ، صنایع ، معادن و کشاورزی خراسان رضوی
صبح مشهد– این روز ها موضوع برگشت ارز حاصل از صادرات بدون اینکه توسط کارشناسان بانک مرکزی و دولت یا صادرکنندگان تحلیل شفافی ارائه شود بسیار شنیده میشود و در نبود وزارت تحارت کارت های بازرگانی بسیاری را از چرخه تجارت خارج کرده و اقتصاد کشور را بهم ریخته اند.
اینکه گفته میشود صادرکنندگان که بیش از هشتاد درصد آنها بنگاه های دولتی و خصولتی هستند ارز حاصل از صادرات خود را به کشور برنگردانده اند اصلا کارشناسی نیست ، چرا که فرض کنیم ۲۰ درصد ارز کل صادرات که متعلق به صادرکنندگان بخش خصوصی است در خارج نگهداری و برنگردانده نشده است حتما سوال ایجاد میشود آن هشتاد درصد که متعلق به بنگاه های زیر کلید دولت است با ارزهای که نمیتوانند در خارج نگهداری کنند چه کرده اند؟
حتما اکثر ارزهای بخش خصوصی و تمام ارز های بنگاه های زیر کلید دولت به کشور آمده است پس این حرف و حدیث ها در موضوع عدم برگشت ارز حاصل از صادرات چرا؟
موضوع تفاوت قیمت ارز است دولت می‌گوید دلار صادراتی باید در قیمت نیمائی یعنی هر دلار ۱۶ تا ۱۸ هزار تومان به کشور برگشته و در چرخه اقتصاد و واردات قرار گیرد ، صادر کنندگان دولتی و خصوصی که ارز را در قیمت هر دلار ۲۲ تا ۲۵ هزار تومان فروخته یا میخواهند بفروشند می گویند امکان برگشت ارز از خارج وجود ندارد ریال آورده ایم بدون اینکه بگویند این همه ریال در خارج کشور کجا بوده ، همه ماجرا همین است و بسته ، ارز دیگری در کار نیست فقط موضوع تفاوت قیمت دلار است و بجز این هیچ نیست .
دولت و بانک مرکزی و صادرکنندگان بخوبی این را میدانند پس به دنبال چه هستند ؟
واقعیت این است مردم ایران قدرت خرید کالا با دلار حتی دلار ۱۷ هزار تومانی را از دست داده اند چه برسد به ارز ۲۳ هزار تومانی ، لذا دولت عملا میخواهد بگوید اگر صادرکنندگان ارز را در قیمت ۲۳ هزار تومان بفروشند قادر خواهند بود کالا را از داخل گران بخرند. موضوعی که باعث میشود مواد اولیه وارداتی با افزایش قیمت مواجه ، تورم ایجاد و کالا در داخل کشور گران و قدرت خرید مردم بشدت گاهش یابد .
این ابهام یک راه حل بیشتر ندارد دولت و بانک مرکزی اگرچه شفاف نمی گویند لیکن عملا به تولید کنندگان و صادرکنندگان میگویند اگر مثلا شما میلگرد یا ورق یا تخم مرغ را بخواهید با ارز ۲۳ هزار تومانی صادر کنید نرخ تخم مرغ گران و از سفره مردم دور و میلگرد هر به کیلو ۱۳ هزار تومان که ۴ هزار تومان بیش از انتظار است خواهد رسید در آنصورت ساخت و ساز و عمران متوقف مسکن گران و کارگران بی کار ، مردم معترض و آشوب به پا میشوند که خسارتی بیش از صادرات برای کشور خواهد داشت .
در مقابل تولید کنندگان و صادر کنندگان می گویند اگر قرار باشد ارز را به نرخ ۱۷ هزار تومان بفروشند امکان صادرات از بین رفته و بازار ها را از دست می‌دهیم .
اینکه کدام یک درست می گویند را باید نه دولت بلکه حاکمیت ضمن مشورت با کارشناسان دولتی و بخش خصوصی مشخص کند که کدام یک برای کشور مهم است صادرات یا واردات گران و نرخ تورم و مصرف داخل کشور ؟
آنچه مسلم است ارز حاصل از صادرات وارد کشور شده و میشود و عدم آوردم ارز صحت ندارد ، دعوا فقط مربوط به تفاوت ۵یا ۶ هزار تومان نرخ هر دلار که از زمان ارز جهانگیری ایجاد و تا حالا وجود داشته میباشد ، وگرنه اگر دولت اعلام کند ارز صادرکنندگان را به نرخ روز می خرد آن وقت همه صادرکنندگان برای فروش ارز به دولت و بانک مرکزی صف خواهند کشید ،
اینکه درآن صورت ممکن است نرخ دلار برای واردات به بیش از ۳۵ هزار تومان برسد و بازار داخل از کنترل خارج شود ویا اینکه کنترل نیمایی ارز چه بروز صادرات خواهد آورد حرف دیگیری است ، که بماند برای یاداشت های بعدی .
