۲۴ سال پیش در چنین روزی و در روز عاشورای سال ۱۴۱۵ هجری قمری در ساعت ۱۴:۲۶ دقیقه جمعیت عزادار حسینی حرم مطهر رضوی شاهد جنایت هولناکی از سوی منافقان کوردل بودند.
بعدازظهر روز دوشنبه سی‌ام خرداد ۱۳۷۳ هجری شمسی برابر با روز عاشورای سال ۱۴۱۵ هجری قمری، در حالی که مردم عزادار در اوج برگزاری مراسم عزاداری ظهر عاشورا و بزرگداشت قیام تاریخی امام حسین(ع) بودند، منافقین کوردل بمبی را داخل حرم مطهر و در نزدیکی ضریح منور امام رضا(ع) منفجر می‌کنند.
بیش از دو دهه از این حادثه و شهادت ۲۷ زائر و مجاور بارگاه منور رضوی گذشت، ولی ماندگاری درد هتک حرمت به ساحت مقدس حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام، هر سال جنایت منافقان اسلام را فریاد می‌زند.
هیچ وقت یاد و خاطره لحظه پر پر شدن زائران و افتادن هر قطعه از بدن‌های مطهر شهدا بر گوشه گوشه روضه منوره از ذهن خادمان این حریم قدسی پاک نمی‌شود و با تأسف از این واقعه و اهانت به ساحت این امام همام سخن می‌گویند.
علی‌اصغر نعیم‌آبادی؛ یکی از خدمه و پیشکسوتان خدمت به حرم مطهر امام رضا(ع) است که درباره جزئیات این حادثه می‌گوید: هیئت‌های مذهبی پس از نماز صبح مراسم عزاداری‌شان شروع شده و به سمت حرم می‌آمدند، چون عضو هیئت مدیره هیئت مذهبی بودم، در داخل صحن هیئت‌ها را کنترل و به آن‌ها خوش‌آمد می‌گفتیم.
وی افزود: ساعت ۲ عصر گذشته بود، این اتفاق ناگوار رخ داد و پس از شنیده شدن صدای مهیب انفجار از داخل بقعه، وحشتی بین جمعیت عزادار ایجاد شد. صدای ضجه و ناله از داخل روضه منوره به گوش می‌رسید که سریع خودم را به داخل رساندم.
شاهد عینی این حادثه ادامه داد: فضای غبارآلودی داخل روضه منوره را پر کرده بود، بوی باروت می‌آمد و قسمتی از برق‌ها خاموش شده بود. عده‌ای از مردم به سمت بیرون فرار می‌کردند و جمعیتی هم زیر و دست پا افتاده بودند.
این خادم حرم مطهر رضوی گفت: دیدن آن صحنه خیلی دردناک بود و من کنترل خودم را از دست داده بودم. خدمه‌هایی که آنجا حضور داشتند چنان زار می‌زدند و ناله می‌کردند، انگار اولاد خودشان جلوی چشمان‌شان قربانی شده بود.
نعیم‌آبادی افزود: بمب را کنار پایه بالای سر حضرت گذاشته بودند و انفجار آن زمین را تقریبا به قطر ۸۰ سانت و به عمق ۷ و ۸ سانت گود کرده بود و حدود ۶ کاشی سلطان سنجری دیوار مجاور پایه هم خراب شدند.
وی می‌گوید: بر اثر موج انفجار دست و پا‌های خیلی از زائران قطع شد.
وی ادامه داد: خوشبختانه به ضریح آسیبی نرسیده بود، فقط کرکره‌های طلایی رنگ لبه بالای ضریح از شدت موج انفجار کج شده بود.
شاهد عینی حادثه درباره حضور خادمان برای کمک رسانی به حادثه دیدگان می‌گوید: از همه بخش‌ها خدمه‌ها حضور داشتند و کم کم روضه منوره و مسجد بالاسر حضرت که غرق در خون بود را از حضور مردم خالی کردیم و فقط خادمان آنجا حضور داشتند.
نعیم‌آبادی افزود: در این حادثه مردم هم به کمک آمده بودند تا مجروحان و شهدا را بیرون ببرند. صحن انقلاب، جلوی پنجره فولاد و ایوان طلا تمام مصدومان را روی زمین دراز کرده بودند تا آمبولانس‌ها برسند و آمبولانس‌ها برای انتقال مجروحان و اجساد شهدا به بیمارستان، وارد صحن شدند.
وی با بیان این که همه صحنه‌های این حادثه دردناک بود، می‌گوید: بیشترین صحنه ناراحت کننده، چند مفاتیح بود که لای آن‌ها را باز کردیم، صفحه زیارت عاشورا به خون شهدا آغشته شده بود، ظهر عاشورا زائران رضوی در حال خواندن زیارت عاشورا بودند که با این جنایت سخیف، خون مطهرشان صفحات زیارت عاشورا را گلگون کرد، یا صحنه اسفناک‌تر دست قطع شده از آرنج بود که موج انفجار آن را بالای ضریح انداخته بود. وقتی حجت‌الاسلام مقدسیان، مسئول تطهیر ضریح آن دست قطع شده را بالا گرفت، همه ضجه می‌زدند.
نعیم‌آبادی درباره این که در‌های روضه منوره چه موقع به روی زائران باز شد، می‌گوید: همه همت‌مان بر این بود که زودتر بقعه مبارکه را به روی زائران بگشاییم و الحمدالله توانستیم تا اذان صبح روز بعد روضه منوره را تطهیر و آماده کنیم و دشمنان را در اهداف‌شان ناکام گذاریم تا بفهمند با این حرکت سخیف حتی نتوانستند یک روز کامل در این مضجع شریف را ببندند.
سلام.خواستم بابت وبسایت خوبتون ازتون تشکر
کنم و امیدوارم باعث ایجاد انگیزه براتون
بشه