دکتر حسین رضائی
صبح مشهد- در شرایط سختی هستیم، دشمن نابخرد شاید توانسته بخشی از توان ما را مختل کند و بقول خودش موانع را از سر راه بردارد ولی نمی داند پرچم این سرزمین دست بدست میشود و اگر از دست سرداری بیفتد بدست سردار دیگری بلند میشود،
همه مردم ایران سرداران سرفراز این مملکت هستند، مردمی که با وجود آتش دشمن پای به صحنه آمدند و با (هشدار) که ما همه هستیم نشان دادند که مرد میدان اند، چه دشمنان خارجی و چه گماشته های داخلی آنها هیچ غلطی نمی تواند بکنند،
بد بحال ایرانی که با هجوم دشمن شادی کند.
بد به حال مرد و زنی که ببینند چه بیگناهانی در آتش خصم گرفتار شدند و آنان خوشحالند.
بد بحال کسانیکه خبر های موثق را بجای رصد از ساختمان شیشه ای که امروز چیزی از آن نمانده ولی صدایش رساست، به یاوه گویی های معاندین خارجی پسنده میکنند آنهایی که ماه هاست بسیج شده اند نا دل مردم را خالی کنند، دشمنان خارجی و داخلی این ملت بدانند دل این مردم هرگز خالی نمیشود چون یاد گرفته اند با ترس مقابله کنند یاد گرفتند (ترس) را بترسانند، خوشحالم عضو کوچکی از مردم شجاع کشوری هستم که در همه مصائب و بلا ها کنار هم بودند، مثل یک زنجیر محکم، این روز ها و شبها می گذرد و خجالتش برای کسانی میماند که با هر اقدام دشمن دست بدوربین، عکاس خبرنگار دشمن شدند.
درود بر مردمی که پای کارند و شرف و غیرت ایرانی دارند،
درود بر مردم خدا دوست که با توسل و دعا دژ محکمی ساختند، باشد که ؛
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
باشد که گوشه چشمی بما کنند
درود بر فداکارانی که در هر لباس و شغلی هستند از حریم ایران دفاع میکنند ؛چه جنگاورانه، چه با دیپلماسی
و درود بر مردمی که پای کارند
این دو بیت دوست عزیزم( دکتر مظفر) حکایت این روزهاست ؛
از جام جم آنکه مست باشد مانده است
با عشق، علم بدست باشد مانده است
بی ریشه در این وطن ندارد جایی
هر آنکه وطن پرست باشد مانده است.
