برای دهه شصتی‌ها که ترکیب طلایی تیم ملی فوتبال ایران در اواخر دهه ۷۰ را به خاطر دارند؛ «نیما نکیسا» دروازه‌بان این تیم، یکی از چهره‌های نوستالژیک به شمار می‌آید. او چهره‌ای بود که پوسترش روی دیوار اتاق نوجوان‌های زیادی در آن دوره، جا خوش کرد. البته وجود احمدرضا عابدزاده در آن ترکیب کار و رقابت را برای او دشوار کرده بود. نکیسا در این سال‌ها، هر بار برای مدتی از فوتبال فاصله گرفته و به علایق دیگرش از بازیگری تا موسیقی پرداخته و باز انگار که هوای مستطیل سبز به سرش زده باشد، بهانه‌ای برای بازگشت پیدا کرده است. خبر رسیده که احتمالا او به زودی در صورت به نتیجه رسیدن مذاکراتش، به اعضای کادر فنی سیاه جامگان می پیوندد. همین مطلب را بهانه گفت وگو با این فوتبالیست پیشکسوت قرار دادیم:
از زمین فوتبال تا بازیگری و خوانندگی
نکیسا، ۱۱ اردیبهشت ۵۴، به دنیا آمده است. او که بزرگ‌شده یک خانواده ورزشی است، توضیح می‌دهد: کسب مقام های مهم ورزشی در خانواده من امری طبیعی و مداوم بود. همه اهل ورزش و رقابت در میادین مختلف بودیم.وی ادامه می دهد: از ۷ تا ۹ سالگی، سه دوره قهرمان ژیمناستیک کشور شدم و علاوه بر این، چهار مقام قهرمانی کشور نیز در رشته شنا دارم. به این‌ها، شش دوره قهرمانی پرش با اسب در رده های مختلف را هم اضافه کنید اما در ۱۴ سالگی، به واسطه علاقه‌ام وارد فوتبال شدم. همه چیز برای من در این رشته از تیم پاس تهران شروع شد و بعدها به پرسپولیس و تیم ملی رسیدم.او باور دارد که بخشی از موفقیت‌هایش در دروازه‌بانی به واسطه مهارت و آمادگی بوده که از سایر رشته‌ها کسب کرده است؛«من در دوره خوبی و با بازیکنان بزرگی افتخار همراهی و هم‌تیمی شدن را داشتم. در آن سال‌ها تیم ملی در اوج خودش بود و مردم هم به واسطه توان و غیرت بازیکنان این تیم، علاقه فراوانی به فوتبال نشان می‌دادند.»وی که نخستین حضور رسمی و جدی خود را در تیم ملی فوتبال، در دیدار تیم‌های ایران و عراق تجربه کرده است، در این خصوص می‌گوید: مربی تیم، آن زمان آقای مایلی کهن بود. خاطرم هست برای بازی ایران و عراق نام مرا به عنوان دروازه بان رسمی در لیست بازیکنان تیم ملی اعلام کرد. این بازی به خاطر اینکه هنوز روابط سیاسی ایران و عراق بهبود پیدا نکرده بود، حساس بود. من سن و سال کمی داشتم، حدود ۱۹ یا ۲۰ ساله بودم و در این بازی به جای آقای عابدزاده در دروازه تیم ملی ایستادم.او ادامه می دهد: با وجود اینکه در این بازی دو بر یک شکست خوردیم اما هنوز هم خاطره نخستین حضور رسمی و دور شدن از نیمکت ذخیره ها برایم ماندنی است، خیلی از مردم هم گاهی که مرا می‌بینند و سر صحبت را باز می‌کنند از آن بازی می‌گویند.نکیسا تمایل چندانی به صحبت در مورد حواشی آن دوران ندارد، به ویژه رقابتش با احمدرضا عابدزاده. البته او جایی گفته بود عابدزاده که ۹ سال از او بزرگتر بوده، دروازه بانی تیم ملی را کاملاً در سیطره خود داشته است.این بازیکن بعدها از فوتبال کناره می‌گیرد و وارد عرصه‌های دیگری می‌شود. او می‌گوید: مصدومیت پایم باعث شد تا از فوتبال فاصله بگیرم. در آن برهه دستمزدم آن‌قدرها بالا نبود و حمایتی هم برای درمان دریافت نکردم. همین مرا از فوتبال دور کرد.
فوتبال مشهد پتانسیل زیادی دارد
نکیسا اکنون با پیشنهاد جدیدی از سوی تیم سیاه جامگان روبه رو است و برای اینکه تصمیم بگیرد که می‌خواهد به کادر فنی این تیم بپیوندد یا نه؛ چند روزی را در مشهد سپری می کند. او ارزیابی‌اش از فوتبال حرفه‌ای در مشهد و خراسان رضوی را این طور بیان می‌کند: مشهد پتانسیل بالایی دارد و حضور دو تیم پدیده و سیاه جامگان در لیگ برتر فعلی کشور نشان این مدعاست.او اضافه می کند: به نظر می رسد این تیم ها به واسطه عدم توجه مسئولان خراسان رضوی از شرایط خوبی در حوزه‌های مالی، نتایج و بازیکن برخوردار نیستند، در حالی که اگر حمایت و توجه مسئولان باشد بی‌تردید فوتبال این استان می تواند یکی از ظرفیت های برتر کشور باشد.
نخستین فوتبالیستی بودم که آلبوم موسیقی روانه بازار کرد
او نقبی می‌زند به ایام دوری از مستطیل سبز و در خصوص آن عنوان می‌کند: آسیب‌دیدگی مرا از بازی فوتبال دور کرد اما دوست نداشتم این فاصله زیاد شود پس عشقم به این رشته ورزشی را با مربیگری و حضور در کادر فنی، پی گرفتم و اگر به عقب بازگردم، باز هم انتخابم همین خواهد بود.نکیسا در عین حال خاطر نشان می‌کند: سال ۸۴ آلبومی با عنوان « خدا کنه بارون بیاد» را با صدای خودم روانه بازار کردم و در آن زمان به خاطر اینکه نخستین فوتبالیستی بودم که آلبوم موسیقی به بازار داد، اثرم با اقبال بسیاری روبه رو شد. او علاوه بر این‌ها چند فیلم هم بازی کرده که به اذعان خودش از نقش‌هایش در آنها لذت زیادی برده است.
منبع: خراسان
