در ایامی که امام رضا(ع) در خراسان به سر می برند مدتی خشکسالی شد و باران نیامد. مأمون از امام تقاضا کرد که برای نزول باران و رحمت الهی دعا کند اما امام رضا(ع) فرمودند: روز دوشنبه برای اقامه نماز استسقاء بیرون خواهم آمد زیرا جدم رسول الله(ص) را به همراه امیرمؤمنان علی(ع) در عالم رؤیا زیارت کردم و پیامبر به من فرمود: پسرم! تا روز دوشنبه صبرکن و سپس در آن روز به صحرا برو و از درگاه خداوند متعال طلب باران نما! خداوند باران رحمت خود را می فرستد و مردم به عظمت و عزت تو در پیشگاه خداوند پی می برند و به بزرگی مقامت واقف می گردند.
به گزارش صبح مشهد به نقل از خبرگزاری رضوی؛در کتاب صحیفه رضویه که از انتشارات بنیاد بین المللی امام رضا(ع) است، بخشی از دعای باران امام رضا(ع) نقل شده است که در ادامه می آید.
«خداوندا بر محمد و بر آل محمد درود و رحمت فرست.
خداوندا ما را با باران آبیاری فرما، بارانی مدد رسان، فراگیرنده زمین (و) پوشاننده آن (با ابرهای) متراکم و طبقه طبقه، عظیم و فراوان، زیبا و فریبنده، امید بخش، لبریز، قطره درشت، پاک، با برکت، فرو ریزنده، پی در پی ریزان، فروبارنده، گسترده، گوارا، خوشگوار، با دوام، سیراب کننده، تند، فراگیر، پیوسته ریزان، سودمند و بدون زیان که بندگان و سرزمین ها را به وسیله آن زنده گردانی و کشت و گیاه را به وسیله آن برویانی، و آن را مایه کفایت (و یا اتمام حجت) برای شهرنشینان و بادیه نشینان ما بگردانی.
بار خدایا از برکات آسمانت آبی بسیار پاک و پاک کننده بر ما فرو بار و از برکات زمینت گیاهی سیراب برای ما برویان، و (نیز به گونه ای که) آن (آب) را به چهارپایان و آدمیان زیادی که آفریدی بنوشانی.
خداوندا به پاس حُرْمَتِ پیران رکوع کننده و کودکان شیرخوار و حیوانات چراکننده و جوانان خاضع و فروتن به ما رحم کن».
منبع: کتاب صحیفه رضویه جامعه
